DOTYCZĄCE PRZYGOTOWANIA PRAC SKŁADANYCH DO PUBLIKACJI W WYDAWNICTWIE UNIWERSYTETU EKONOMICZNEGO W KRAKOWIE
Wskazówki dla Autorów dotyczące przygotowania artykułów składanych do publikacji w czasopismach Argumenta Oeconomica Cracoviensia i Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie są dostępne na stronach internetowych: aoc.uek.krakow.pl oraz zeszyty-naukowe.uek.krakow.pl.

Maszynopis
- Wydruki prac należy składać w jednym egzemplarzu wraz z wersją elektroniczną (program: Word, czcionka: Times New Roman).
- Wersja elektroniczna pracy składana do Wydawnictwa nie może się różnić od treści dostarczonego wydruku.
- Objętość pracy w arkuszach autorskich (1 arkusz autorski zawiera 40 000 znaków, licząc ze spacjami) powinna odpowiadać ustalonej objętości.
- Składana do publikacji praca powinna zawierać: stronę tytułową, spis treści, wstęp, rozdziały / artykuły, wykaz cytowanej literatury, spis tabel, spis rysunków.
- Wydruk pracy powinien spełniać następujące wymagania:
- wydruk jednostronny na papierze formatu A4, z zachowaniem marginesów: lewy – 25 mm, prawy – 35 mm, górny i dolny – po ok. 25 mm,
- wielkość czcionki: tekst zasadniczy – 12 punktów, przypisy, bibliografia załącznikowa – 10 punktów, interlinia – 1,5.
- Strony wydruku powinny mieć numerację ciągłą.
Literatura
W przypadku prac angielskojęzycznych (wymagany British English), prac konferencyjnych i studenckich oraz monografii zbiorowych pod redakcją literaturę należy przygotować w formacie APA wersja 7. Przykłady są dostępne na stronie APA.
W przypadku pozostałych monografii (w tym awansowych) i prac dydaktycznych literaturę należy przygotować według poniższych wytycznych:
- Wymaga się każdorazowo po odwołaniu się do publikacji innego autora podania w tekście nazwiska tego autora i roku wydania jego pracy, przy czym sposób podania tych danych zależy od kontekstu zdania, np.
- Z. Grabias (1994) odnosi dyskurs do pojęcia interakcji społecznej.
Odbiciem tego stanu rzeczy jest chociażby deklaratywne umieszczenie badań nad tekstem pisanym w ramach analizy dyskursu (de Beaugrande 1985)
- Z. Grabias (1994) odnosi dyskurs do pojęcia interakcji społecznej.
- Jeżeli dana publikacja ma dwóch autorów, podaje się oba nazwiska, łącząc je spójnikiem i, np. (Kowalski i Nowak 1996). W przypadku trzech autorów spójnik i stawia się przed ostatnim nazwiskiem, np. (Malinowski, Kowalski i Nowak 1996).
- Jeżeli autorów jest więcej niż trzech, to w bibliografii załącznikowej należy podać nazwiska wszystkich autorów publikacji, natomiast cytując pracę w tekście artykułu, podaje się w nawiasie nazwisko tylko pierwszego z nich z dodatkiem skrótu: i in.
- W wypadku powoływania się na pracę zbiorową, na której okładce i stronie tytułowej znajduje się nazwisko redaktora naukowego (a nie nazwiska autorów poszczególnych części pracy), w tekście należy podać tytuł lub jego skróconą wersję oraz rok publikacji, nie zaś nazwisko redaktora, np. (Formy i normy…2001). W bibliografii załącznikowej szereguje się wówczas taką pozycję według tytułu, a nazwisko redaktora zamieszcza się po roku wydania pracy, np. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce (2001), red. K. Kłosińska, dalsze elementy opisu bibliograficznego – zob. pkt 10.
- Gdy cytuje się kilka prac jednego autora opublikowanych w tym samym roku, po dacie należy dodać (bez spacji) kolejne małe litery, np. (Nowak 1991a, 1991b, 1991c). Oznaczenia te powtarza się wówczas w bibliografii załącznikowej.
- Dane bibliograficzne powoływanych publikacji należy podawać w tekście w nawiasach. Po roku należy podać numer strony, np. (Kowalski 1984, s. 25).
- Dane bibliograficzne kilku omawianych naraz publikacji należy oddzielać przecinkami, np. (Kowalski 1984, Nowak 1986), lub w przypadku podawania numerów stron średnikami, np. (Kowalski 1984, s. 153; Nowak 1986, s. 15).
- Na końcu pracy należy zamieścić bibliografię załącznikową.
- Wykaz literatury ma zawierać wszystkie cytowane prace i nie może obejmować prac, na które Autor nie powołuje się w tekście.
- Pozycje literatury powinny być uporządkowane alfabetycznie według nazwisk autorów (z wyjątkiem prac zbiorowych, w których pierwszym elementem opisu bibliograficznego jest tytuł, a nie nazwisko redaktora naukowego – zob. pkt 4), a prace jednego autora – według lat wydania (od najstarszych do najnowszych). Dane do opisów bibliograficznych należy przejmować z cytowanych dokumentów.
- W każdej pozycji należy podać:
- nazwisko i pierwsze litery imion autora lub autorów,
- rok wydania publikacji ujęty w nawiasy, np. Nęcki Z. (1992), Komunikowanie interpersonalne…
- tytuł pracy (kursywą) i – jeżeli występuje – podtytuł, oddzielając go od tytułu kropką lub dwukropkiem,
- oznaczenie kolejności wydania podane cyframi arabskimi, np. wyd. 2, 2nd ed., 3. Aufl.,
- nazwę wydawcy,
- miejsce wydania.
- W wypadku powoływania się na pojedyncze artykuły lub rozdziały publikowane w pracy zbiorowej należy podać:
- nazwisko i pierwsze litery imion autora lub autorów artykułu lub rozdziału w pracy zbiorowej,
- rok wydania pracy zbiorowej ujęty w nawiasy,
- tytuł artykułu lub rozdziału (kursywą) oraz formułę „(w:)”,
- tytuł pracy zbiorowej (kursywą) i – jeżeli występuje – podtytuł,
- pierwsze litery imion oraz nazwisko redaktora pracy zbiorowej – poprzedzone skrótem „red.”,
- oznaczenie kolejności wydania podane cyframi arabskimi, np. wyd. 2, 2nd ed., 3. Aufl.,
- nazwę wydawcy,
- miejsce wydania.
- Nalewajko E. (2010), Populizm w polskiej polityce (w:) Polacy równi i równiejsi, red. M. Jarosz, Instytut Studiów Politycznych PAN, Warszawa.
- Nalewajko E. (2010), Populizm w polskiej polityce (w:) Polacy równi i równiejsi, red. M. Jarosz, Instytut Studiów Politycznych PAN, Warszawa.
- W wypadku powoływania się na publikacje w czasopismach należy podać:
- nazwisko i pierwsze litery imion autora lub autorów,
- rok wydania ujęty w nawiasy,
- tytuł artykułu (kursywą),
- tytuł czasopisma (w cudzysłowie),
- liczbę tomu, numeru lub zeszytu, poprzedzoną skrótem określenia wziętego z czasopisma.
- Klemensiewicz Z. (1965), Higiena językowego obcowania, „Język Polski”, nr 1.
Stachura M. (2004), Z zachodniego na nasz, „Gazeta Wyborcza”, 10 lutego.
Chang E.J., Lima E.J.A., Tabak B.M. (2004), Testing for Predictability in Emerging Equity Markets, „Emerging Markets Review”, vol. 5, nr 3.
- Klemensiewicz Z. (1965), Higiena językowego obcowania, „Język Polski”, nr 1.
- W wypadku powoływania się na publikacje internetowe należy podać również adres strony internetowej, na której zamieszczony został przywoływany tekst, oraz dzienną datę dostępu ujętą w nawias i poprzedzoną słowami „data dostępu:”.
- Nie stosuje się numeracji poszczególnych pozycji literatury.
- Tytuły dzieł obcojęzycznych, nazwy wydawcy i miejsca wydania podaje się w języku oryginału, a elementy opisu zapisane alfabetami niełacińskimi należy podawać według obowiązujących zasad transliteracji.
- W pracach zbiorowych należy stosować jednakowy zapis bibliograficzny.

Przypisy
Przypisy należy umieszczać u dołu stron. Należy stosować numerację ciągłą w ramach rozdziału lub artykułu. Jeśli przypisy są nieliczne, można stosować numerację ciągłą w całej pracy.

Tabele
- Tabele należy przygotować w programie Word lub Excel, lub w innych programach pod warunkiem ich zapisania w formatach: doc, docx, xls, xlsx, rtf, txt. Tabele całostronicowe powinny być dodatkowo zapisane w osobnym pliku.
- Tabel nie należy przygotowywać w programach do grafiki rastrowej, np. Photoshop.
- Pod każdą tabelą należy podać źródło, z którego została ona zaczerpnięta, lub informację, że stanowi opracowanie własne autora lub też opracowanie na podstawie prac innych autorów.
- Przypisy dotyczące tabel należy zamieszczać bezpośrednio pod tabelą.
- W tabelach nie pozostawia się pustych rubryk. W przypadku braku danych należy stosować następujące znaki umowne:
- kreska (−) zjawisko nie występuje,
- zero (0) − zjawisko istnieje, jednakże w ilościach mniejszych od liczb, które mogły być wyrażone uwidocznionymi w tabeli znakami cyfrowymi, np. jeżeli produkcja wyrażona jest w tys. ton, znak 0 oznacza, że produkcja w danym przypadku nie osiąga 0,5 tys. ton,
- kropka (.) – brak informacji lub brak informacji wiarygodnych,
- znak x – wypełnianie rubryki ze względu na układ tabeli jest niemożliwe lub niecelowe,
- „w tym” – oznacza, że nie podaje się wszystkich składników sumy.
Rysunki, schematy, wykresy
- Do wszystkich rysunków, schematów i wykresów należy podać źródła, z których pochodzą.
- Rysunki, schematy i wykresy sporządzone w programie MS Word winny być wykonane w module rysunkowym.
- Rysunki, schematy i wykresy, które zostały sporządzone w innych programach, należy dodatkowo zapisać lub wyeksportować do formatów wektorowych (pdf, ai, eps, ps, xls), lub zapisać jako metadane. Należy dołączyć je do materiałów przesyłanych do Wydawnictwa w oddzielnym pliku. Zalecane programy do sporządzania grafiki: Excel, Statistica, Pajek, UCI net.
- W formatach rastrowych (psd, tif, jpg) należy zapisywać tylko zdjęcia oraz zrzuty ekranowe.
- Zalecany format rysunków i tabel: 12,4 cm x 16 cm, czcionka w opisach – 9 pkt.


Wzory matematyczne
- Prace z dużą liczbą wzorów należy przygotować następująco:
- wzory jednopoziomowe należy wpisać z klawiatury,
- wzory rozbudowane, wielopoziomowe należy zamieszczać przy użyciu edytora wzorów typu MathType.
- W przypadku zmatematyzowanych publikacji dydaktycznych istnieje możliwość dostarczenia pracy w formacie Latex. Autorów zainteresowanych przygotowaniem pracy w tym formacie prosimy o wcześniejsze skontaktowanie się z Wydawnictwem.